„Bajkowy kącik” dzięki wolontariuszom
30 lipca 2013
Tydzień – tyle zajęło wolontariuszom fundacji Orange zamienienie białych ścian świetlicy oddziału pediatrycznego Szpitala Świętej Trójcy w kolorowy i przytulny „Bajkowy kącik”.
Prace w świetlicy trwały w trakcie remontu oddziału, który trwał od 11 do 25 lipca. Inicjatorką działania była pani Mirosława El Qaisi, która zgłosiła do projektu ,,Bajkowy kącik” Płocki Zakład Opieki Zdrowotnej oraz zebrała pięcioosobową grupę młodzieży. Czworo z nich to licealiści z Małachowianki. Ewa, Amira, Rima, Sławek, Robert i Pani Mirosława (mama Amiry i Rimy) pracowali w otoczeniu prac remontowych i wysokiej temperaturze. Mimo to na ich twarzach zawsze gościły promienne uśmiechy. Amira i Ewa w rozmowie stwierdziły, że nie ma nic przyjemniejszego niż praca z przyjaciółmi w społecznym projekcie.
- Utarło się, że dzisiejsza młodzież raczej nie szczyci się dobrą sławą, że czasami brakuje dobrych manier. Tymczasem Wy pokazujecie, że młodzież może być wzorem dla dorosłych. Skąd pomysł na spędzanie wakacji w świetlicy szpitalnej?
Amira: To nie jest nasza pierwsza akcja wolontariacka. Uważamy, że trzeba pomagać i jeśli zdarzy się ku temu sposobność chętnie włączam się w projekty. Poza tym spędzenie kilku dni z przyjaciółmi było dla mnie przyjemnością. Panowała tu bardzo wesoła atmosfera, choć muszę przyznać, że początkowe momenty bywały trudne. W tego typu akcję – malowanie ścian – włączyliśmy się po raz pierwszy. Potrzebę pomocy innym zaszczepili w nas rodzice. Na załączonym obrazku widać ciągłe zaangażowanie mamy. Prosto z pracy przyjeżdża do nas i pomaga.
- Więc to nie jest Wasz pierwszy udział w projekcie wolontariackim, można powiedzieć, że jesteście weteranami?
Amira: Rzeczywiście często angażujemy się w różne projekty. Jesteśmy ratownikami medycznymi Auxilium Medici. Systematycznie zabezpieczamy medycznie np. koncerty.
Ewa: W zeszłym roku włączyliśmy się również w pomoc przy Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy – było super. Ale faktycznie jeszcze nigdy nie malowaliśmy ścian tak jak u was.
- Nie widać tego braku doświadczenia - efekty są świetne. Jak czujecie się w roli artystów?
Amira: Świetnie. Nie spodziewaliśmy się takich efektów, ale myśleliśmy, że to będzie łatwiejsze.
Ewa: Faktycznie na początku byliśmy przerażeni, nie wszystko szło zgodnie z założeniami, ale po jakimś czasie oswoiliśmy się z pędzlem i efekty są zadowalające.
- Czy czujecie dumę, że dzięki Wam chore dzieciaki będą spędzały czas w tak kolorowym i pięknym pomieszczeniu?
Amira: Oczywiście. Mamy nadzieję, że im się spodoba. Chcielibyśmy, żeby z całego pobytu w szpitalu to miejsce wspominali najmilej.
- Jakie macie plany na dalszą część wakacji?
Ewa: Mamy nadzieję, że da się w tym czasie nadrobić spotkania z przyjaciółmi. Niestety w trakcie roku szkolnego nie mamy na nie za bardzo czasu. W wakacje część z nas pracuje, ale jeśli pojawi się nowy projekt wolontariacki na horyzoncie, na pewno weźmiemy go pod uwagę.
- Odwiedzicie dzieciaki, kiedy otworzymy Oddział?
Amira: Jasne, nie możemy się doczekać efektu końcowego, kiedy będą już wstawione mebelki. Słyszeliśmy od mojej mamy, że macie fajną plazmę (Szpital otrzymał darowiznę od wolontariatu pracowniczego Orlenu) i dużo zabawek. Na pewno będą się świetnie prezentować w otoczeniu naszych bajkowych postaci.
źródło: PZOZ, opr. mp
- Utarło się, że dzisiejsza młodzież raczej nie szczyci się dobrą sławą, że czasami brakuje dobrych manier. Tymczasem Wy pokazujecie, że młodzież może być wzorem dla dorosłych. Skąd pomysł na spędzanie wakacji w świetlicy szpitalnej?
Amira: To nie jest nasza pierwsza akcja wolontariacka. Uważamy, że trzeba pomagać i jeśli zdarzy się ku temu sposobność chętnie włączam się w projekty. Poza tym spędzenie kilku dni z przyjaciółmi było dla mnie przyjemnością. Panowała tu bardzo wesoła atmosfera, choć muszę przyznać, że początkowe momenty bywały trudne. W tego typu akcję – malowanie ścian – włączyliśmy się po raz pierwszy. Potrzebę pomocy innym zaszczepili w nas rodzice. Na załączonym obrazku widać ciągłe zaangażowanie mamy. Prosto z pracy przyjeżdża do nas i pomaga.
- Więc to nie jest Wasz pierwszy udział w projekcie wolontariackim, można powiedzieć, że jesteście weteranami?
Amira: Rzeczywiście często angażujemy się w różne projekty. Jesteśmy ratownikami medycznymi Auxilium Medici. Systematycznie zabezpieczamy medycznie np. koncerty.
Ewa: W zeszłym roku włączyliśmy się również w pomoc przy Wielkiej Orkiestrze Świątecznej Pomocy – było super. Ale faktycznie jeszcze nigdy nie malowaliśmy ścian tak jak u was.
- Nie widać tego braku doświadczenia - efekty są świetne. Jak czujecie się w roli artystów?
Amira: Świetnie. Nie spodziewaliśmy się takich efektów, ale myśleliśmy, że to będzie łatwiejsze.
Ewa: Faktycznie na początku byliśmy przerażeni, nie wszystko szło zgodnie z założeniami, ale po jakimś czasie oswoiliśmy się z pędzlem i efekty są zadowalające.
- Czy czujecie dumę, że dzięki Wam chore dzieciaki będą spędzały czas w tak kolorowym i pięknym pomieszczeniu?
Amira: Oczywiście. Mamy nadzieję, że im się spodoba. Chcielibyśmy, żeby z całego pobytu w szpitalu to miejsce wspominali najmilej.
- Jakie macie plany na dalszą część wakacji?
Ewa: Mamy nadzieję, że da się w tym czasie nadrobić spotkania z przyjaciółmi. Niestety w trakcie roku szkolnego nie mamy na nie za bardzo czasu. W wakacje część z nas pracuje, ale jeśli pojawi się nowy projekt wolontariacki na horyzoncie, na pewno weźmiemy go pod uwagę.
- Odwiedzicie dzieciaki, kiedy otworzymy Oddział?
Amira: Jasne, nie możemy się doczekać efektu końcowego, kiedy będą już wstawione mebelki. Słyszeliśmy od mojej mamy, że macie fajną plazmę (Szpital otrzymał darowiznę od wolontariatu pracowniczego Orlenu) i dużo zabawek. Na pewno będą się świetnie prezentować w otoczeniu naszych bajkowych postaci.
źródło: PZOZ, opr. mp
