Bezpieczeństwo na przejściach dla pieszych
03 września 2015Zarówno piesi, jak i kierujący pojazdami, są pełnoprawnymi uczestnikami ruchu – przypomina Straż Miejska. Zachęcamy, zarówno kierowców, jak i pieszych, do zapoznania się z poniższą informacją.
Mimo, że powinniśmy wiedzieć, jakie przepisy obowiązują kierujących, a jakie pieszych, to w dalszym ciągu na przejściach dla pieszych dochodzi do wypadków i kolizji. Jak to tłumaczyć? Czy faktycznie nie znamy przepisów? Może problemem jest niska kultura jazdy? Kierujący z kolei wysuwają zarzut, że to właśnie piesi stwarzają największe zagrożenie zachowując się nieodpowiedzialnie. A może wina leży pośrodku?
W ostatnim okresie do Straży Miejskiej wpływa coraz więcej sygnałów od pieszych, że kierujący nie chcą im ustąpić pierwszeństwa a także, że często trąbią na nich, żeby szybciej pokonali przejście. Niejednokrotnie świadkami takiego zachowania kierujących są najmłodsi uczestnicy ruchu drogowego. Dzieci, które wraz z rodzicami, czy opiekunami idąc do szkoły czy przedszkola powinny uczyć się bezpiecznego przechodzenia po pasach.
Chcielibyśmy, aby akcja „Bezpieczna droga do szkoły” pomogła też w promowaniu pożądanych zachowań na drodze, m.in. w częstszym ustępowaniu pierwszeństwa pieszym przez kierujących. To z pewnością przełoży się na zmniejszenie liczby negatywnych zdarzeń z udziałem pieszych.
Co prawda w Polsce kierujący nie musi ustępować pierwszeństwa pieszemu w każdym przypadku. Kierowca musi jednak zachować szczególną ostrożność zbliżając się do oznakowanego przejścia i ustąpić pierwszeństwa pieszemu, który się już na nim znajduje. Obowiązek „zachowania szczególnej ostrożności” wynika z oczywistego faktu, iż nie wszyscy piesi upewniają się, czy mogą bezpiecznie wejść na jezdnię. Niektórzy z różnych powodów mogą zatrzymać się na jezdni lub nagle zmienić kierunek ruchu. Należy również pamiętać o dzieciach, które nie zawsze zdają sobie sprawę z niebezpieczeństwa i mogą wbiec na jezdnię.
Kierowca, który skręca na skrzyżowaniu musi pamiętać, że ma obowiązek ustąpić pierwszeństwa pieszemu przechodzącemu przez jezdnię. W sytuacji gdy przejście dla pieszych wyznaczone jest na drodze dwujezdniowej, przejście na każdej jezdni uważa się za przejścia odrębne.
Wystarczy zatem niewielki fragment powierzchni rozgraniczającej pasy ruchu lub wysepka, aby kierowca nie musiał się zatrzymywać, gdy pieszy znajduje się jeszcze na drugiej jezdni.
W przypadku braku wyodrębnienia jezdni i chodników (np. plac, parking, rynek), a ruch pieszych oraz pojazdów odbywa się na tej samej powierzchni, to pierwszeństwo ma zawsze pieszy. Jeżeli kierujący musi przejechać przez chodnik lub drogę dla pieszych (np. wyjazd z posesji), ma obowiązek jechać powoli i ustępować pierwszeństwa pieszym. Niedopuszczalne jest trąbienie ani jazda w taki sposób, że piesi, słysząc dźwięk silnika pracującego na wysokich obrotach, czują się zmuszeni przemieścić się na skrajny brzeg chodnika.
Największe przywileje przysługują pieszemu znajdującemu się w strefie zamieszkania – może on wówczas korzystać z całej szerokości drogi, mając pierwszeństwo przed pojazdami. Musi jednak przy tym pamiętać, że mimo takiego „przywileju”, niedopuszczalne jest utrudnianie ruchu pojazdom. Trudno usprawiedliwić zachowanie spacerującego wolnym krokiem pieszego, który mając do dyspozycji kilkumetrową szerokość jezdni i kilka aut za sobą, porusza się samym środkiem, utrudniając w ten sposób wjazd na osiedlowy parking.
Jeśli chodzi o pieszych, to zawsze powinni oni pamiętać, że zgodnie z art. 14 Prawa o Ruchu Drogowym (Rozdział 2 Ruch pieszych) zabrania się:
• wchodzenia na jezdnię:
- bezpośrednio przed jadącym pojazdem, w tym również na przejściach dla pieszych,
- spoza pojazdu lub innej przeszkody ograniczającej widoczność drogi,
• przechodzenia przez jezdnię w miejscach o ograniczonej widoczności drogi,
• zwalniania kroku lub zatrzymywania się bez uzasadnionej potrzeby podczas przechodzenia przez jezdnię lub torowisko,
• przebiegania przez jezdnię,
• chodzenia po torowiskach,
• wchodzenia na torowisko, gdy zapory lub półzapory są opuszczone lub ich opuszczanie się rozpoczęło,
• przechodzenia przez jezdnię w miejscu, w którym urządzenia zabezpieczające lub przeszkoda oddzielają drogę (ścieżkę) dla pieszych albo chodnik od jezdni, bez względu na to, po której stronie jezdni one się znajdują.
Przechodzenie przez jezdnię poza popularną zebrą, jest dozwolone, gdy odległość od pasów jest większa niż 100 metrów. Jeżeli jednak skrzyżowanie znajduje się w odległości mniejszej niż 100 m od przejścia, przechodzenie jest dozwolone również na tym skrzyżowaniu.
Pieszy może korzystać z drogi dla rowerów, ale tylko w razie braku chodnika lub pobocza. Idąc traktem dla cyklistów musi ustąpić miejsca rowerowi.
Źródło: rzecznik Straży Miejskiej Jolanta Głowacka, opr. ab
W ostatnim okresie do Straży Miejskiej wpływa coraz więcej sygnałów od pieszych, że kierujący nie chcą im ustąpić pierwszeństwa a także, że często trąbią na nich, żeby szybciej pokonali przejście. Niejednokrotnie świadkami takiego zachowania kierujących są najmłodsi uczestnicy ruchu drogowego. Dzieci, które wraz z rodzicami, czy opiekunami idąc do szkoły czy przedszkola powinny uczyć się bezpiecznego przechodzenia po pasach.
Chcielibyśmy, aby akcja „Bezpieczna droga do szkoły” pomogła też w promowaniu pożądanych zachowań na drodze, m.in. w częstszym ustępowaniu pierwszeństwa pieszym przez kierujących. To z pewnością przełoży się na zmniejszenie liczby negatywnych zdarzeń z udziałem pieszych.
Co prawda w Polsce kierujący nie musi ustępować pierwszeństwa pieszemu w każdym przypadku. Kierowca musi jednak zachować szczególną ostrożność zbliżając się do oznakowanego przejścia i ustąpić pierwszeństwa pieszemu, który się już na nim znajduje. Obowiązek „zachowania szczególnej ostrożności” wynika z oczywistego faktu, iż nie wszyscy piesi upewniają się, czy mogą bezpiecznie wejść na jezdnię. Niektórzy z różnych powodów mogą zatrzymać się na jezdni lub nagle zmienić kierunek ruchu. Należy również pamiętać o dzieciach, które nie zawsze zdają sobie sprawę z niebezpieczeństwa i mogą wbiec na jezdnię.
Kierowca, który skręca na skrzyżowaniu musi pamiętać, że ma obowiązek ustąpić pierwszeństwa pieszemu przechodzącemu przez jezdnię. W sytuacji gdy przejście dla pieszych wyznaczone jest na drodze dwujezdniowej, przejście na każdej jezdni uważa się za przejścia odrębne.
Wystarczy zatem niewielki fragment powierzchni rozgraniczającej pasy ruchu lub wysepka, aby kierowca nie musiał się zatrzymywać, gdy pieszy znajduje się jeszcze na drugiej jezdni.
W przypadku braku wyodrębnienia jezdni i chodników (np. plac, parking, rynek), a ruch pieszych oraz pojazdów odbywa się na tej samej powierzchni, to pierwszeństwo ma zawsze pieszy. Jeżeli kierujący musi przejechać przez chodnik lub drogę dla pieszych (np. wyjazd z posesji), ma obowiązek jechać powoli i ustępować pierwszeństwa pieszym. Niedopuszczalne jest trąbienie ani jazda w taki sposób, że piesi, słysząc dźwięk silnika pracującego na wysokich obrotach, czują się zmuszeni przemieścić się na skrajny brzeg chodnika.
Największe przywileje przysługują pieszemu znajdującemu się w strefie zamieszkania – może on wówczas korzystać z całej szerokości drogi, mając pierwszeństwo przed pojazdami. Musi jednak przy tym pamiętać, że mimo takiego „przywileju”, niedopuszczalne jest utrudnianie ruchu pojazdom. Trudno usprawiedliwić zachowanie spacerującego wolnym krokiem pieszego, który mając do dyspozycji kilkumetrową szerokość jezdni i kilka aut za sobą, porusza się samym środkiem, utrudniając w ten sposób wjazd na osiedlowy parking.
Jeśli chodzi o pieszych, to zawsze powinni oni pamiętać, że zgodnie z art. 14 Prawa o Ruchu Drogowym (Rozdział 2 Ruch pieszych) zabrania się:
• wchodzenia na jezdnię:
- bezpośrednio przed jadącym pojazdem, w tym również na przejściach dla pieszych,
- spoza pojazdu lub innej przeszkody ograniczającej widoczność drogi,
• przechodzenia przez jezdnię w miejscach o ograniczonej widoczności drogi,
• zwalniania kroku lub zatrzymywania się bez uzasadnionej potrzeby podczas przechodzenia przez jezdnię lub torowisko,
• przebiegania przez jezdnię,
• chodzenia po torowiskach,
• wchodzenia na torowisko, gdy zapory lub półzapory są opuszczone lub ich opuszczanie się rozpoczęło,
• przechodzenia przez jezdnię w miejscu, w którym urządzenia zabezpieczające lub przeszkoda oddzielają drogę (ścieżkę) dla pieszych albo chodnik od jezdni, bez względu na to, po której stronie jezdni one się znajdują.
Przechodzenie przez jezdnię poza popularną zebrą, jest dozwolone, gdy odległość od pasów jest większa niż 100 metrów. Jeżeli jednak skrzyżowanie znajduje się w odległości mniejszej niż 100 m od przejścia, przechodzenie jest dozwolone również na tym skrzyżowaniu.
Pieszy może korzystać z drogi dla rowerów, ale tylko w razie braku chodnika lub pobocza. Idąc traktem dla cyklistów musi ustąpić miejsca rowerowi.
Źródło: rzecznik Straży Miejskiej Jolanta Głowacka, opr. ab